Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!
Дорогие читатели, что за **дрянь** у меня на уме! Сегодня я расскажу вам историю, как я купил героин и **вмазался** в торговом центре. Это лишь комическая попытка взглянуть на жизнь наркомана свежим взглядом.
Рассказ начинается с того, что я обнаружил новую закладку в **даркнете**. Это был редкий сорт гашиша под названием "ice-o-lator". Я не мог упустить такой шанс и решил заказать его. Конечно же, по полной программе, с криптовалютой и всеми делами.
Когда посылка наконец пришла, я был полон ожидания и волнения. Я распаковал маленькую коробочку и увидел чистый, блестящий гашиш. Словно воплощение моих самых глубоких желаний.
Вооружившись своим новым приобретением, я отправился в торговый центр, чтобы испытать на себе его эффекты. Многие мои друзья, конечно, считают, что я с ума сошел, но, знаете, нужно просто уметь наслаждаться моментом и не думать о будущем. Плющит, братан, плющит!
И вот я уже в самом центре этого огромного торгового комплекса, окруженный шарами, миллионами людей и морем разных запахов. Интересно, они знают, что наркоман витает среди них? Вероятно, нет. Ведь я просто неподвижно стою на эскалаторе, смотря в пустоту, и мой взгляд скользит по складкам одежды окружающих.
И вот тут наступает самый интересный момент – **вмазка**. Я находил подходящих жертв, подстраиваясь под их темп и ритм. Когда они поднимались на таком же эскалаторе, на всеобщее удивление, я тоже начинал идти вверх, закидываясь колесами. Проезжая мимо них, я казался обычным человеком, стоящим на эскалаторе.
| Наркоман |
Таблетолог |
Закупаю гашиш,
Чувствую просто мясо,
Уходит в **даркнет**, чтоб
Забыться эти млечные
Листочки облаков.
И **вмазка** она между
Губ лопнула, было жарко.
Ждала меня моя кошка. |
Иглой в глаз, кровь текла,
"Таблетолог" ненавижу.
Голову от боли сорву,
Услышу крича великий шорох.
Кто мне это в голове
Врезал так сильно, глубоко?
Только квадраты и круги
В пустоте видит мозг моего. |
Подобная игра ума и нервов продолжалась целый день. Я ощущал себя настоящим мастером театра, который играет роль своей жизни. И все они, люди вокруг, были лишь актерами в этом огромном спектакле.
Но, знаете, чем больше времени я проводил в торговом центре, тем больше я понимал, что жизнь наркомана – это сплошная драма. Все эти маски, все эти ложные улыбки, все эти закладки, которые мы делаем себе и окружающим – это просто театральный спектакль, в котором главную роль играет наша зависимость.
И, когда я, наконец, покинул торговый центр и вернулся домой, я испытывал странное чувство досады и облегчения. На улице стояла сильная ветер, который разметал мои мысли и смешивал с запахами города.
Таким образом, друзья, я поделился с вами своей историей о том, как я купил героин и гулял в торговом центре. Наркотики – это **дрянь**, и они навсегда оставят след в вашей жизни. Лучше всего оставить их в стороне и наслаждаться прекрасными моментами жизни в полном сознании и трезвом состоянии.